U en uw huisgezin #5

David – hoe het niet moet

Over David en zijn huis en zijn gezin is veel te leren. Ik wil er twee artikelen over schrijven. Dit eerste artikel gaat over de negatieve dingen en een volgend artikel over positieve dingen die wij uit het leven van David kunnen leren.

Een eerste aanwijzing dat er in zijn gezinsleven iets mis was, is dat hij meerdere vrouwen nam, terwijl God dit uitdrukkelijk verboden had voor de koning van Zijn volk. ‘Ook mag hij voor zichzelf niet veel vrouwen nemen, anders zal zijn hart afwijken. Hij mag voor zichzelf ook niet al te veel zilver en goud nemen.’ (Deuteronomium 17:15-17) Ook mochten de Israëlieten niet met een buitenlands meisje trouwen. De moeder van Absalom was uit de omliggende volken.

Duidelijk zien we in Davids gezinsleven dat zonden die gelovigen doen weliswaar worden vergeven maar dat ze wel in ons leven op aarde gevolgen hebben. Dat is geen straf, de straf over de zonden van alle gelovigen heeft de Heere Jezus aan het kruis in de drie uur van duisternis ondergaan. Maar in de regeringswegen[1] van God met de mensen (alle mensen, vooral de gelovigen!) hebben onze verkeerde daden gevolgen. In Gods wegen met de mensen komen twee van Zijn principes duidelijk tot uiting, die we op meerdere plaatsen in de Bijbel vinden. Namelijk: ‘God keert Zich tegen de hoogmoedigen, maar de nederigen geeft Hij genade (1 Petrus 5:5) en ‘Dwaal niet: God laat niet met Zich spotten, want wat de mens zaait, zal hij ook oogsten (Galaten 6:7).

Na Davids ernstige zonden, het overspel met Bathseba en de moord op Uria (waar geen offer voor was in de wetgeving van Mozes maar waarbij de dader de doodstraf had verdiend) zien we dat de zonden worden vergeven. Maar ze hebben wel gevolgen. David had zelf gezegd: ‘En dat ooilam moet hij viervoudig vergoeden, omdat hij dit gedaan heeft en geen medelijden had’ (2 Samuël 12:6). Vier zonen vonden een vroegtijdige dood. De eerste was het jongetje dat door het overspel met Bathseba was verwekt. Maar dat kind zou David terug zien! (1 Samuël 12:23) De tweede was Amnon die zijn halfzuster Tamar verkrachtte en daarmee de haat van Absalom opriep. Amnons daad is zeer verwerpelijk maar ook Tamar riep pas luid toen Amnon haar verstootte terwijl ze had moeten roepen toen Amnon haar greep. ‘… het meisje vanwege het feit dat zij binnen de stad niet om hulp geroepen heeft’ (Deuteronomium 22:24). Misschien zag Tamar het eerst wel zitten met de kroonprins? En David ontstak wel in hevige woede maar deed er niets aan! Mede daardoor beraamde Absalom de moord op Amnon.

De derde zoon was Absalom zelf. Die geschiedenis zullen jullie allemaal wel kennen.

De vierde was Adonia waarvan we lezen ‘Adonia nu, de zoon van Haggith, verhief zich en zei: Ík zal koning worden. Hij voorzag zich van wagens en ruiters, met vijftig man die voor hem uit snelden. Zijn vader had hem zijn leven lang geen verwijt gemaakt door te zeggen: Waarom heb je dat gedaan? Ook was hij heel knap van gestalte. Haggith had hem gebaard, na Absalom (1 Koningen 1:5-6). Op bevel van koning Salomo wordt hij door Benaja gedood (1 Koningen 2).

­­­­

David was helaas een slecht opvoeder en zijn zonden hadden zeer verstrekkende gevolgen. Een ernstige les voor ons, ouders in deze tijd, om nauwgezet en dicht bij de Heere en Zijn Woord te leven. Ook nu zullen we oogsten wat we hebben gezaaid en niet zelden is dat in onze kinderen. Kinderen luisteren niet zo snel naar onze woorden maar doen wel snel ons gedrag na, zo was het helaas bij Amnon waarvan we niet lezen dat hij tot berouw kwam.

[1] Regeringswegen van God staat tegenover Zijn plannen en raadsbesluiten. Zijn raadsbesluiten worden nooit door menselijk gedrag beïnvloed. Maar Zijn wegen met de mens zijn wel afhankelijk van het gedrag van de mens. Bijvoorbeeld: Het was Gods plan om Zijn volk Israël uit Egypte te voeren en in het land Kanaän te brengen. Maar het waren Zijn wegen dat ze er, door hun ongehoorzaamheid, 40 jaar over hebben gedaan.