Veel gestelde vragen

In de Bijbel is de vrouw een symbool van schoonheid. Adam was ontzettend blij toen hij zijn vrouw Eva voor het eerst zag (Genesis 2:23). God Zelf beschrijft Zijn kinderen met het beeld van een bruid (Openbaring 21:9-14). In het boek Hooglied wordt heel open de aantrekkelijkheid van vooral de bruid bezongen (Hooglied 4:7, 6:5). Lees ook 1 Korinthe 11:7 en Ezechiël 16:11-13.

Veel reclame en media doen ons geloven dat vrouwen aan een schoonheidsideaal moeten voldoen. In films lijkt het alsof uiterlijke schoonheid en een goed karakter bij elkaar passen. In de praktijk van het leven weten we wel beter. Niet iedere vrouw is een topmodel en met de jaren verliest uiterlijke schoonheid haar glans. De Bijbel spoort vrouwen juist aan om te streven naar innerlijke schoonheid.

'Uw sieraad moet niet bestaan in iets uiterlijks: het vlechten van het haar, het dragen van gouden sieraden of het aantrekken van mooie kleren; maar uw sieraad moet zijn de verborgen mens van het hart, met het onvergankelijke sieraad van een zachtmoedige en stille geest, die kostbaar is voor God. Want zo tooiden zich voorheen ook de heilige vrouwen, die op God hoopten, en hun eigen mannen onderdanig waren.' (1 Petrus 3:3-5).

'Bevalligheid is bedrieglijk en schoonheid vergankelijk, een vrouw die de HEERE vreest, die zal geprezen worden.' (Spreuken 31:30)

Een gelukkige, van binnenuit stralende vrouw, is aantrekkelijker dan welk model dan ook. Dat is een onvergankelijke schoonheid, die met het ouder worden eerder toeneemt dan afneemt.

De apostel Paulus schrijft heel praktisch over het uiterlijk van de vrouw (1 Tim. 2:9,10). God vraagt van ons vrouwen om ons te kleden met eerbare kleding, ingetogen en bezonnen. Vooral moedigt hij ons aan om ons te sieren met christelijke eigenschappen en goede werken. Met name in Efeze zochten vrouwen de aandacht van mannen door hun uiterlijk, en de christenvrouwen worden opgeroepen om een andere schoonheid te laten zien, en wel op een manier die verschilt van de manieren van de wereld. De échte schoonheid van een vrouw ligt niet in haar uiterlijk, maar wel in de manier waarop haar toewijding aan God haar karakter en haar wandel beïnvloedt.

Als godvrezende vrouwen hoeven we elkaar niet te oordelen, maar mogen we onszelf de vraag stellen of wij in ons uiterlijk God eren en anderen geen aanstoot geven. Zorgt de manier van kleden ervoor dat je lichaam of je gezicht benadrukt wordt? Besteden we teveel aandacht aan ons uiterlijk? Het is goed om ons lichaam te verzorgen en aandacht te besteden aan ons uiterlijk, maar we mogen ook weten dat onze echte schoonheid in 'de verborgen persoon van het hart' ligt en tot uiting komt in onze houding en ons gedrag.

"In plaats van me zorgen te maken over wat ik op mijn gezicht smeer, moet ik bezorgd zijn over de woorden die uit mijn mond komen. In plaats van me zorgen te maken over de rimpels die beginnen te vormen rond mijn ogen, moet ik bezorgd zijn over de tederheid van mijn hart. In plaats van me te focussen op wat ik draag, moet ik veel meer bezorgd zijn over waarmee ik mijn geest voed. In plaats van me zorgen te maken over het vervagen van mijn schoonheid, moet ik actief werken aan mijn innerlijke schoonheid... ik moet investeren in dat wat eeuwig zal duren"

Als vrouw hebben we vaak een scala aan verantwoordelijkheden en rollen. Mogelijke rollen zijn echtgenote, moeder, huishoudster, werkneemster en het hebben van verantwoordelijkheden binnen de gemeente. Hoe kunnen we als vrouw het juiste evenwicht vinden in deze wirwar aan taken? Wat zegt de Bijbel hierover? Als we kijken naar Titus 2 worden daar twee grote verantwoordelijkheden opgesomd. ‘Opdat zij de jongere vrouwen leren […] hun man lief te hebben, hun kinderen lief te hebben’ vers 4. Ook in Spreuken 31 springt de toewijding van de christelijke vrouw aan haar echtgenoot en gezin eruit. We geloven dat op basis van onder andere deze Schriftgedeelten kan worden vastgesteld dat voor een vrouw de belangrijkste verantwoordelijkheid thuis ligt. Wanneer we als vrouwen bereid zijn deze aandachtsgebieden de hoogste prioriteit te geven zal het ons behoeden voor stress, onrust en het storten in activiteiten die teveel aandacht van ons vragen. Het allerbelangrijkste is dat we elke dag gevuld worden met Gods genade, van waaruit we onze rollen mogen vervullen. Als we aangesloten blijven aan de Bron, kunnen we zo in alle rust onze taken vervullen. Het is een valkuil in onze tijd om erg druk te zijn, met misschien hele goede dingen. Laat je leiden door de Heere bij het aangaan van nieuwe taken. Bid voordat je ergens mee akkoord gaat. Is het Zijn wil dat je dit gaat doen? Of legt het teveel druk op de andere taken die prioriteit moeten hebben? Wanneer je te druk bent om stil te zijn voor Hem of de belangrijke dingen niet kunt doen zoals Hij wil, ben je misschien drukker dan Hij van je vraagt.

‘Onderdanig’ is geen populair woord. Het roept bij velen een gevoel op van 'mijn eigen ideeën opgeven' of 'niet meer kunnen doen wat ik belangrijk vind'. God roept ons op om ‘elkander onderdanig te zijn te zijn in de vreze Gods’ (Efeze 5:21), namelijk vrouwen aan hun mannen, kinderen aan hun ouders, slaven aan hun heer. (Efeze 22:5-6:9)

Onderdanigheid aan je man begint met onderdanigheid aan God. Als we niet onder het gezag van God willen staan is het logisch dat we niet onderdanig willen zijn aan onze man. Als je de Bijbel goed gaat begrijpen zul je leren dat onderdanigheid geen passieve gehoorzaamheid inhoudt, maar een actief en vreugdevol gebeuren is. Uit 1 Korinthe 11:3 leren we dat, zoals Christus het hoofd is van iedere man, de man het hoofd is van de vrouw. In de praktijk betekent dit dat je je man altijd eer en respect geeft en zo nodig de eindbeslissing laat nemen. Als er beslissingen genomen moeten worden over een belangrijke zaak waar je als echtpaar verschillend over denkt, is het goed na een periode van gebed je te onderwerpen aan het gezag van je man. Terwijl je zelf intens bidt voor je man die deze grote verantwoordelijk van God heeft gekregen om de juiste beslissing te nemen.

God schiep man en vrouw niet gelijkaardig, wel gelijkwaardig. Onderdanigheid heeft in de Bijbel niet te maken met méér of minder. God had een positief en prachtig doel met deze instelling. Hij heeft het bedoeld zodat het tot zegen zal zijn in ons leven! Het is Gods manier om ons bescherming aan te bieden.

In 1 Petrus lezen we een goed advies, ook als je man geen christen zou zijn. ‘Evenzo, vrouwen, wees uw eigen mannen onderdanig; opdat ook, als sommigen aan het Woord ongehoorzaam zijn, zij door de levenswandel van de vrouwen zonder woorden gewonnen mogen worden..” Een man die niet gelooft observeert hoe je antwoord geeft en ziet hoe je rekening houdt met God en met hem. Een gelovige man zal door je houding aangemoedigd worden om zelf geestelijk te groeien.

Velen beschouwen het huishoudelijk werk als een noodzakelijk kwaad, een vervelende en steeds terugkerende klus die je liever uitbesteed aan een huishoudelijke hulp. Maar als we gaan bedenken dat God ons vrouwen ertoe oproept om te zorgen voor ons huishouden en ons huis te besturen (Titus 2, 1 Timotheus 5), zou dat wel eens van grote invloed kunnen zijn op de kijk op ons huishoudelijk werk.

Spreuken 31 onthult een sterke en huishoudelijke vrouw die weigert het brood van de traagheid te eten. Wij mogen haar voorbeeld volgen en ons er op toeleggen om ons huis te maken tot een fijne plek voor een ieder die er komt of woont. Een plek waar orde en schoonheid is. Elke maaltijd, elk afgestoft meubelstuk, elke gedweilde vloer, elke gewassen en gestreken was geeft Hem eer als we ons werk aan Hem opdragen (1 Kor 10:31). Wij mogen de Heere op deze manier praktisch dienen.

Het is goed en belangrijk om te beseffen dat ons gezin een van onze hoogste prioriteiten is. Onze eventuele man en kinderen zijn de voornaamste personen in onze omgeving. Ons huishoudelijk werk volgt daarop (dus niet andersom). Pas later komen de verantwoordelijkheden buiten de deur.

Laten we als godvrezende vrouwen ons huis zo bouwen dat het God verheerlijkt.

“Als Christus centraal staat, als de afwas, de was, al mijn werk mijn danklied voor Hem is, dan regent het vreugde. Als we met volle overgave alleen Christus dienen, dan worden we liefhebbende dienaars van iedereen. Dat geeft ons voldoening.”

Ann Voskamp – Duizendmaal dank

Als vrouwen die de Heere dienen verlangen we vaak ook naar een man die ons voorgaat in het leven met de Heere en die zijn rol als man en geestelijke leider serieus neemt. Een goed, begrijpelijk en Bijbels verlangen. Het kan echter zo zijn dat je in je huwelijk tot geloof bent gekomen en je man nog niet gelooft. Of dat je man wel gelooft, maar er niet echt zijn best voor doet om zijn leven zo in te richten als God van een man verlangt. Of dat hij gewoon niet geleerd heeft hoe hij praktisch een leider in het gezin kan zijn.

Denk dan aan de tekst uit 1 Petrus 3:1-2 waar staat: “Evenzo, vrouwen, wees uw eigen mannen onderdanig; opdat ook, als sommigen aan het Woord ongehoorzaam zijn, zij door de levenswandel van de vrouwen zonder woorden gewonnen mogen worden, doordat zij uw reine levenswandel in de vreze des Heeren waarnemen.”

Opvallend dat we dit zonder woorden mogen doen. Wij vrouwen zijn vaak juist geneigd om (scherpe) woorden te gebruiken om onze man te wijzen op zijn tekortkomingen of verantwoordelijkheid. Beter is het om te zwijgen en naar de Heere te gaan. Het zal rust geven om alles met de Heere te bespreken en het zal ons behoeden om dingen te zeggen waar we misschien spijt van krijgen. Wij vrouwen mogen ons oefenen in het hebben van “een zachtmoedige en stille geest, die kostbaar is voor God” 1 Petrus 3:4. Ons oog op God gericht en een hart dat alles van Hem verwacht. Laten we bidden voor onze mannen. Het gebed zal zijn uitwerking niet missen!

Daarnaast is het niet alleen goed om te zwijgen, het is nog beter om je man te bemoedigen. Vertel hem waar je dankbaar voor bent. Zeg bijvoorbeeld: "Ik ben zo dankbaar dat je zo hard werkt om te voorzien in een inkomen voor ons gezin, ik zie dat je je verantwoordelijk voelt en daar ben ik dankbaar voor!" of "Ik vind het zo fijn dat je samen met onze kinderen de Bijbel leest, dankjewel!". In Spreuken wordt dikwijls gesproken over de kracht van positieve woorden, bijvoorbeeld dat liefelijke woorden zoet voor de ziel zijn (Spreuken 16:24). Gebruik dat en bemoedig je man. Het zal een positieve uitwerking hebben op zijn bijdrage in het gezin.

Verder is het goed om geduldig en genadig te zijn. Zoals eerder al genoemd werd heeft je man misschien nooit geleerd hoe hij een goede man voor jou kan zijn. Leg de lat niet te hoog voor hem. Wees geduldig. Hij is niet perfect en zal dat ook niet worden, maar dat ben jij ook niet. Vergeef elkaar en heb elkaar van harte lief. Dan zal de zegen van de Heere niet uit blijven.

Zoals een plant water nodig heeft om te groeien en bloeien, zo hebben wij, vrouwen, tijd met God nodig om te kunnen bloeien en om uit te delen van onze 'voorraad'. Onze wortels moeten vaststaan in Hem. Een topzware boom zonder wortels stort neer. Maar als hij stevig geworteld is, kan hij elke storm aan. Zo is het ook met ons leven als vrouwen. Als wij elke dag druk zijn met van alles en nog wat, en geen geestelijk voedsel tot ons nemen, zullen we dat misschien een tijdje volhouden, maar op de langere termijn zal je uitdrogen en niet meer kunnen uitdelen van wat je zelf ontvangen hebt.

De Heere Jezus zocht vaak de afzondering om met Zijn Vader te praten. Ook geeft Hij ons in de geschiedenis van Martha en Maria een belangrijke les. Toen Hij bij hen op bezoek kwam, begon Maria druk het eten klaar te maken. Ze nam de plek in van een zorgvrouw, een plekje dat veel vrouwen zullen herkennen. Maria nam de plek in van een leerling, een kind. Ze zat aan Jezus' voeten en luisterde aandachtig naar wat Hij vertelde. God prijst deze houding van ontvangen: 'Martha, je maakt je zorgen om zoveel dingen, maar één ding is maar nodig. Maria koos voor het beste deel'.

Ezra had zijn hart erop gericht om de wet van de Heere te onderzoeken en te doen (Ezra 7:10). De Joden van Berea 'ontvingen het Woord met grote bereidwilligheid en onderzochten dagelijks de Schriften om te zien of die dingen zo waren' (Hand. 17:11). David zegt in Psalm 131:2: 'Immers heb ik mijn ziel tot rust en stilte gebracht als een gespeend kind bij zijn moeder; als een gespeend kind is mijn ziel in mij.'

Wat kun je als vrouw/moeder soms verlangen naar die rust en stilte en wat is het soms moeilijk om die stilte te vinden. Vaak zijn onze dagen van het begin tot het eind gevuld met het zorgen voor ons gezin, het huishouden en allerlei dingen die gedaan moeten worden. Elke dag wordt een enorme hoeveelheid informatie over ons uitgestort: woorden, beelden, berichten. Als we ons hierdoor laten leiden, zullen we steeds drukker worden en zal ons hart niet tot rust komen. De profeet Jesaja zei: 'Waarom weegt u geld uit voor wat geen brood is, en uw arbeid voor wat niet verzadigen kan? Luister aandachtig naar Mij, eet het goede, en laat uw ziel vreugde scheppen in de overvloed' (Jes. 55:2).

Opvallend is dat God in de Bijbel nergens een regel geeft voor het houden van 'stille tijd' zoals wij dat kennen. God roept op tot bekering, tot het volgen van Hem. Maar nergens lezen we dat Hij van ons vraagt om iedere dag een half uur stille tijd te houden. Hoe waardevol die tijd is, het hoeft niet iets wettisch te worden. Als je met Hem leeft, zal het je verlangen zijn om bij Hem te zijn. Maar dat beperkt zich niet tot een kwartier of half uur aan het begin van de dag. Het leven met de Heere is een continu leven, van het klaarmaken van het ontbijt tot aan het verschonen van vieze luiers toe. God roept ons op om trouw te zijn en om alle dingen te doen 'als voor Hem' (Kolossenzen 3:23,24). Voor sommige vrouwen zal het iedere ochtend haalbaar zijn om vroeg uit bed te komen en stil te zijn voor God. Voor andere vrouwen zal het moment op een ander tijdstip van de dag liggen. Misschien kom je er niet elke dag aan toe. Hoe je situatie ook is, God ziet je hart aan. Praat de hele dag door met Hem, bid voor je man en kinderen terwijl je staat te strijken, de was ophangt of brood klaarmaakt. Bij ieder kledingstuk dat je strijkt of ophangt, bid je voor de persoon van wie dat is. Bid voor je kinderen als je 's avonds langs de bedjes gaat voordat je zelf gaat slapen. Hang Bijbelteksten op in je huis, in het toilet, zodat je op veel momenten van de dag gericht bent op Zijn Woorden. LEEF met Hem!

Als vrouwen krijgen wij in de Bijbel op diverse plekken de oproep om onze man te eren, te volgen, lief te hebben en te dienen. Maar wat als je man bewuste zonden aan de hand houdt, keuzes maakt die ingaan tegen Gods Woord of niet de kracht heeft om op te staan en radicaal te breken met verkeerde gewoonten? Graag geven we enkele handreikingen voor deze situaties.

Wij vrouwen zijn vaak druk. Druk met de kinderen als we die hebben, druk met bezigheden in de kerk, misschien wel druk met werk. De to-do-lijstjes stapelen zich op. Onze man lijkt er soms het eerst bij in te schieten. We hebben ergens misschien wel het idee dat onze man zichzelf wel kan redden en vinden misschien wel dat hij ons moet helpen om alles klaar te krijgen. En dat is toch wel iets wat ook helemaal past in onze huidige maatschappij..

Maar als we de Bijbel erbij pakken en zien dat we zijn gemaakt om onze man tot hulp te zijn (Genesis 2:18) en hem lief te hebben met een vriendschappelijke liefde (Titus 2:4 waar in de grondtekst het woord Phileo wordt gebruikt, wat vriendschap betekent), kan het zomaar zijn dat we beginnen te beseffen dat we de verkeerde prioriteiten hanteren. Onze man is na de Heere de belangrijkste persoon op deze aarde waar we onze liefde en zorg aan mogen geven. We mogen hem ondersteunen en helpen zodat Hij datgene waar hij verantwoordelijk voor is, goed kan uitvoeren.

Maar misschien denk je: hoe dan? We geven graag wat tips:

- Bid voor hem! Laat hem de eerste zijn waarvoor je voorbede doet.

- Vraag hem of je deze dag iets voor hem kunt doen of regelen en doe dat dan ook.

- Bewaar elke dag wat energie voor hem.

- Wees georganiseerd in je huishouden, zodat hij vrij is zijn werk te doen.

- Zet hem op de eerste plaats boven de kinderen, je ouders, je vriendinnen, een avondje Bijbelstudie met vrouwen of iets anders waar je normaal gesproken graag naar toe gaat.

- Bespreek je problemen of moeiten als eerste met je man en vraag hem om zijn advies, in plaats van je ouders, zus of je vriendinnen…

- Plan regelmatig iets leuks voor je man. Bijvoorbeeld vrije avondjes samen of af en toe een leuk uitje samen. Kook regelmatig iets wat hij erg lekker vindt. Jij weet waar je je man blij mee kunt maken.

- Bereid je voor op zijn komst, samen met de kinderen. Niets is zo leuk thuis komen als je verwacht wordt en als je geliefden blij zijn dat je er weer bent.

- Praat positief over je man en zwijg over zijn tekortkomingen. Als je ergens moeite mee hebt, mag je dat natuurlijk delen met een oudere of wijze vrouw, maar pas ook dan op met wat je over je man zegt. Positieve woorden over je man zullen je helpen ook echt dankbaar te zijn voor datgene wat goed gaat.

- Reageer positief op zijn voorstellen en ideeën. Ook als je iets niet meteen een goed idee vindt, kun je ervoor kiezen niet gelijk met je verweer te komen maar een open houding te hebben en vragen te stellen over zijn idee.

- Wees welwillend en hartelijk tegen zijn familie en vrienden.

- Doe en zeg dingen die hem opbouwen in plaats van afbreken.

- Moedig hem aan zijn geestelijke gaven te gebruiken.

Misschien vind je het moeilijk om je man zo te dienen, maar begin gewoon ergens. Probeer het maar uit en je zult merken dat je man het erg waardeert en dat hij zich geliefd voelt. Het zal een hele mooie uitwerking hebben op jullie huwelijk.

Voor het formuleren van dit antwoord is ook gebruik gemaakt van de boeken 'Vrouw naar Gods hart' van Elizabeth George en 'De Godvrezende vrouw' van Martha Peace.

Een godvrezende vrouw is letterlijk een vrouw die de Heere ‘vreest’, een vrouw die de Heere lief heeft gekregen en een verlangen heeft Hem te volgen en te dienen. Het is dus allereerst noodzakelijk dat er een wedergeboorte plaats heeft gevonden in je leven. Wanneer we onze zonden onder ogen zien en belijden voor de Heere Jezus, wanneer we komen tot Christus en ons hele leven voor Hem neerleggen, dan verbreekt de Heere God de greep van de zonde op ons leven. We ontvangen een nieuw hart en de Heilige Geest om ons te helpen Gods Woord te gehoorzamen. Misschien heb je sterk het verlangen een godvrezende vrouw te worden, zoals omschreven wordt in bijvoorbeeld Spreuken 31. Het gevaar kan zijn dat je in eigen kracht hard je best gaat doen om zonden te overwinnen. Hiermee zal je vroeg of laat vastlopen. De sleutel voor het worden van een godvrezende vrouw ligt in Johannes 15 waar de Heere Jezus zegt: ‘Ik ben de Wijnstok, u de ranken; wie in Mij blijft, en Ik in hem, die draagt veel vrucht, want zonder Mij kunt u niets doen.’ Wanneer we vrucht willen dragen, moeten we in Hem blijven. Dit doen we door gebed en Bijbellezen. We moeten ons vullen met Zijn Woord. De Heilige Geest zal dit gebruiken in ons leven om ons meer en meer te maken tot een godvrezende vrouw. Ook zullen we door het bestuderen van het Woord ontdekken welke zondige gewoonten of zonden we af moeten leggen en welke Bijbelse gewoonten we aan moeten doen (Efeze 4). Voor een praktische uitwerking van het onderwerp verwijzen we je naar het boek van Martha Peace, ‘De Godvrezende vrouw’.

Toen God de man en de vrouw schiep, schiep Hij hen naar Zijn beeld. In beiden legde Hij verschillende eigenschappen die samen iets mogen reflecteren van wie Hij is. Aan een vrouw gaf God de prachtige eigenschappen van moederlijke, troostende, zorgende, tedere, ontfermende liefde.

In een wereld en maatschappij waarin de liefde steeds verder verkilt, zijn het juist de vrouwen die door het omzien naar anderen, het zorgen, een belangrijke rol mogen spelen.

De ware essentie van het moederschap is de openbaring van Gods hart aan deze wereld. De wereld wacht om het ontfermende hart van God te ervaren. Elke vrouw kan bloeien als een
moeder, of ze nu zelf kinderen krijgt of niet. Als ze haar door God gegeven koesterende instinct omhelst, zal haar hart opengaan voor de gekwetsten en hulpbehoevenden om haar heen.
Als je zelf geen kinderen hebt gekregen, wacht dan op God tot Hij je mensen toont die Hij wil dat je ‘bemoedert’. Misschien zijn het kinderen die geen huis hebben. Misschien zijn het oudere mensen, eenzame mensen, tieners die geen hoop hebben in dit leven, huissleutel-kinderen, alleenstaande moeders of wie ook God op je hart legt. Als je uitreikt in liefhebbende zorg, jezelf en je eigen behoeften vergeet, zul je volledige vervulling vinden - en je zult je bestemming als vrouw bereiken.

De Heere Zelf heeft het huwelijk ingesteld. We kunnen dit lezen in Genesis 2. In vers 24 lezen we dat een man zijn vader en moeder zal verlaten, zich aan zijn vrouw zal hechten en dat ze tot een vlees zullen zijn. Wat betekent het om je vader en moeder te verlaten? Betekent dit dat je ze in de steek laat of dat je niets meer met hen te maken hebt? Nee, want in andere Bijbelgedeelten (bijvoorbeeld Markus 7:10) leren we dat we onze ouders ook na het trouwen moeten eren. Het verlaten van je ouders betekent dat de relatie met je ouders radicaal verandert. Je verlaat je ouder-gezins-eenheid en vormt je eigen gezinseenheid. Je gaat uit huis en maakt je los van de gezagsstructuur van je ouders. Je blijft je ouders wel eren. Echter, je kunt geen leiding geven aan je eigen gezin als je je tegelijk onderwerpt aan het ouderlijk gezag. Een vrouw kan haar eigen man niet onderdanig zijn als ze zich niet losgemaakt heeft van haar ouders. In een gezond, Bijbels huwelijk ben je vooral gericht op de mening en ideeën van je man, meer dan op die van je ouders. Je bent niet meer afhankelijk van advies, goedkeuring en bijstand van je ouders want de belangrijkste menselijke relatie is die met je man geworden. In de praktijk kan dit lastig zijn. Zeker als je andere keuzes maakt dan je ouders zouden willen. Maar je bent nu samen me je man een eenheid en jullie zijn samen verantwoordelijk voor de keuzes die je maakt. Jullie zullen ook samen rekenschap hiervan af moeten leggen voor de Heere God, dit valt niet onder de verantwoordelijkheid van je ouders. Het eren van je ouders is vooral dat je ervoor kiest dingen te doen of laten die voor hen belangrijk zijn, bijvoorbeeld een verjaardag bijwonen. Maar de beslissingen voor jullie (gezins)leven mogen ze niet meer beïnvloeden. Wanneer ouders het lastig vinden om hun kinderen los te laten, is het goed als je dit in liefde met hen probeert te bespreken. Natuurlijk mogen ze advies geven, maar jullie maken de beslissingen samen voor Gods aangezicht.

Wat kan het pijnlijk en verdrietig zijn als je als vrouw geen kinderen ontvangt. Zo vaak word je geconfronteerd met zwangere vrouwen, baby’s, kraambezoeken, doopdiensten, opgroeiende kinderen in je familie enzovoort. Rondom kinderloosheid leven ingewikkelde vragen. De Bijbel schrijft positief over het krijgen van kinderen en de roeping van het moederschap. Hoe kan het dan dat niet elke vrouw dit meemaakt?

Het is belangrijk om te beseffen wat het doel is van ons leven en dat we met ons leven God kunnen eren op zoveel verschillende manieren. Het is goed mogelijk dat je dit met je verstand prima volgt, maar gevoelsmatig daar niet altijd in mee kunt komen. Het is daarom goed om je verdriet steeds bij de Heere te brengen en Hem te vertrouwen dat Hij regeert, een plan heeft met je leven en dat Hij weet wat het beste is. Dat helpt om met de pijnlijke confrontaties om te gaan. Het is nodig om steeds op Hem te zien, Hij, de Herder die je leidt en draagt als het moeilijk is. Probeer ook deze worsteling te delen met betrouwbare zusters om je heen, zodat zij mee kunnen lijden en je bemoedigen.

Tegelijkertijd mag je bidden of God jullie kinderen geeft en is een doktersbezoek verstandig wanneer er medische problemen een rol spelen. De NPV kan hier goed raad in geven, ook wat medisch ethisch verantwoord is (www.npv.nl).

Houdt je ook hieraan vast dat we mogen uitzien naar Zijn komst waarna Hij alles nieuw zal maken. Dan is er geen gebrokenheid en pijn meer. En daarnaast is het belangrijk dat je je niet focust op wat je niet hebt, maar je zegeningen één voor één telt. Dan zie je Gods liefde voor jou door alles heen.

De input van dit stukje komt van een vrouw die zelf kinderloos bleef.